Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μαγειρική;
Η επαφή μου με τη μαγειρική ξεκίνησε στον στρατό. Ως τότε δεν είχα σκεφτεί καν ν’ασχοληθώ μ’αυτό. Σε μια μετάθεσή μου στην παραμεθόριο ΄΄αναγκάστηκα΄΄ να αναλάβω τη θέση του μάγειρα λόγω έλλειψης ατόμων. Στην πρώτη μου επαφή λοιπόν και αφού πήρα διθυραμβικές κριτικές και 10 μέρες τιμητική άδεια, είπα ότι αυτό είναι το επάγγελμα που θέλω ν’ακολουθήσω. Μόλις απολύθηκα από τον στρατό γράφτηκα στη LE MONDE.
Υπάρχουν σημαντικά πράγματα για σένα που θυμάσαι από τις σπουδές σου;
Σταθμός στην εκπαίδευσή μου ήταν η γνωριμία μου με τον καθηγητή Δημήτρη Μανετάκη. Ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε απ’την αρχή στις δυνατότητές μου και μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω. Με τον κ. Μανετάκη διατηρώ άριστες σχέσεις ως σήμερα, εμπιστεύομαι τη γνώμη του και τον συμβουλεύομαι συχνά. Τελειώνοντας τη βασική μου εκπαίδευση ένιωσα την ανάγκη ν’αναπτύξω το φάσμα των γνώσεών μου επιλέγοντας ν’ακολουθήσω το πρόγραμμα μετεκπαίδευσης Εurochef της σχολής LE MONDE. Εκεί ήρθα σε επαφή με την υψηλή γαστρονομία και ξεκίνησα να τα εφαρμόζω στα πιάτα που επέλεγα για το εστιατόριο όπου εργαζόμουν. Ακολούθησαν 5 χρόνια σκληρής δουλειάς στα οποία έδωσα τον εαυτό μου. Και πάλι όμως ένιωθα ότι κάτι μου έλειπε. Αυτό ήταν η επαφή μου με τον ευρωπαικό κόσμο και την ευρωπαική κουλτούρα σε θέματα γαστρονομίας. Δεν είχα ως τότε την ευκαιρία να συναναστραφώ με σεφ του εξωτερικού, να πάρω στοιχεία από τον τρόπο δουλειάς τους, τεχνικές και γνώσεις που χρειάζεται κάθε σεφ νομίζω, για να νιώσει σφαιρικά καλυμμένος και ολοκληρωμένος. Εισιτήριο γι’αυτό ήταν το πρόγραμμα μετεκπαίδευσης Advanced Professional Diploma in Culinary Arts που πραγματοποιεί η LE MONDE σε συνεργασία με τη σχολή Ferrandi Paris. Τότε, μετά την ολοκλήρωση και αυτού του προγράμματος είδα πραγματικά την επαγγελματική μου νοοτροπία ν’αλλάζει. Ήρθε και συμπλήρωσε το κομμάτι που έλειπε και αυτό φάνηκε στα πιάτα που ξεκίνησα να δημιουργώ μετά από λίγο διάστημα. Είχα αλλάξει εντελώς και το ένιωθα.
Πώς ήταν το επαγγελματικό σου ξεκίνημα;
Η πρώτη μου δουλειά σαν βοηθός ήταν στον τόπο καταγωγής μου το Καρπενήσι και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο Montana όπου ήρθα σε επαφή με την πραγματικότητα και συνειδητοποίησα πώς είναι μια επαγγελματική κουζίνα σε ώρα αιχμής!
Σήμερα που βρίσκεσαι;
Σήμερα είμαι ο executive chef του Πρυτανείου Gold στο Golden Hall, εξωτερικός συνεργάτης σε εταιρία με private chefs για executive πελάτες απ’όλον τον κόσμο και εκπαιδευτικός συνεργάτης στον όμιλο LE MONDE, το οποίο μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι με γεμίζει και με ικανοποιεί αφάνταστα γιατί νιώθω ότι γυρίζω στη βάση μου.
Μπορείς να μας αναφέρεις τους πιο σημαντικούς σταθμούς της επαγγελματικής σου πορείας ως σήμερα;
• Το ξεκίνημά μου στο Montana στο Καρπενήσι όπου είμασταν υπεύθυνοι για το μενού σημαντικών αθλητικών ομίλων και αθλητών που βρίσκονταν εκεί για την προετοιμασία των αγώνων τους.
• Στην Ολυμπιάδα του 2004 , ήταν ευκαιρία ζωής για μένα να βάλω ένα μικρό λιθαράκι στη διοργάνωση αυτή, γιατί ποιος ξέρει αν θα μπορέσω στο μέλλον να συμμετάσχω σε κάτι αντίστοιχο. Οι ρυθμοί δουλειάς , η υπευθυνότητα και οι απαιτήσεις ήταν πολύ υψηλές.
• Το Aria Catering στον πολυχώρο του island, όπου έμαθα πώς είναι να προετοιμάζεσαι για να υποδεχτείς και να ικανοποιήσεις 500 και πλέον άτομα ταυτόχρονα.
• Η συνεργασία μου με τον Όμιλο του Πρυτανείου και το πέρασμά μου απ’όλα τα εστιατόριά του ως sous chef και τώρα ως executive chef.
Πως νιώθεις για το επάγγελμά σου μετά από όσο καιρό ασχολείσαι με αυτό;
Αναμφισβήτητα είναι ένα από τα πιο δύσκολα, υπεύθυνα, αγχώδη επαγγέλματα αλλά και από τα πιο δημιουργικά. Τα συναισθήματα σε μια κουζίνα, όταν βρίσκεσαι εκεί 10-12 ώρες τη μέρα, εναλλάσονται. Σίγουρα χρειάζονται αντοχές και μεγάλο πάθος για να μπορέσεις ν’ανταπεξέλθεις και να εδραιωθείς στο χώρο αλλά τελικά αυτό που σου μένει είναι η χαρά της ικανοποίησης όταν σε επιβραβεύουν οι ευχαριστημένοι πελάτες σου.
Τι θα έλεγες σε κάποιον που θα αποφάσιζε να ασχοληθεί με το επάγγελμά σου;
Όπως σε όλα τα επαγγέλματα προχωράει αυτός που αγαπάει πραγματικά αυτό που κάνει. Στη δουλειά μας θα χρειαστεί πολλές ώρες υπομονή, επιμονή, δύναμη, αντοχή, γερό στομάχι, καθαρό μυαλό, προσαρμοστικότητα, πνεύμα συνεργασίας, συνεχής εκπαίδευση και φυσικά φαντασία και δημιουργικότητα. Δεν είναι όλα ρόδινα και ίσως χρειαστούν αρκετά χρόνια για να νιώσει κάποιος έτοιμος ν’αναλάβει σημαντικά πόστα. Ο χώρος της μαγειρικής θα σε γεμίσει εμπειρίες και το παν είναι να μπορείς να τις μοιραστείς με άλλους που έχουν το ίδιο πάθος με σένα.
Θα ήθελες να συμπληρώσεις κάτι;
Δεν έχει σημασία αν ξέρεις λίγα ή πολλά, σημασία έχει να μοιράζεσαι τις γνώσεις σου και να μην τις κλείνεις στους τέσσερις τοίχους μιας κουζίνας.
Μάρτιος 2018
