22/09/2012 (κατεβάστε το άρθρο σε pdf)
Σε πείσμα τns κοινωνικοπολιτικήs κινδυνολογiαs τns εποχήs, που αρέσκεται να συλλέγει ενδείξειs επικείμενns ή τετελεσμένηs κατάλυσηs πολλών και διάφορων θεσμών, το βράδυ τηs Ι7ns Σεπτεμβρiου γεννήθηκε πανnγυρικά έναs καινούργιοs. Για τη θεμελίωση του δεν χρειάστηκε παρά μια καλά δουλεμένη ιδέα, το ταλέντο 82 παιδιών και 90 τούρτεs. Για τη μακροnμέρευση του ευελπιστούμε ότι θα φροντίσουν οι χιλιάδεs αναγνώστεs του περιοδικού «Γλυκέs ιστορίεs», μερικέs εκατοντάδεs από τουs οποίουs, πριν από μερικούs μήνεs, ανταποκρίθnκαν θετικά στπν προτροπή «Γίνε ζαxαροπλάστns», τnν οποία ο Στέλιοs Παρλιάροs τούs είχε απευθύνει μέσα από τιs σελiδεs των ανοιξιάτικων τευχών. Πρόκειται για τον ομώνυμο διαγωνισμό, ο οποίοs διοργανώθnκε, για πρώτn φορά φέτοs, με σκοπό να δώσει την ευκαιρία σε νέουs ανθρώπουs από 18 έωs 30 ετών να δείξουν τιs ικανότητέs τουs στη ζαχαροπλαστική και, κατ’ επέκταση, να διαπιστώσουν κατά πόσον αυτέs επαρκούν για να τουs εξασφαλίσουν ένα επαγγελματικό μέλλον στον συγκεκριμένο τομέα.
Περίπου 250 όταν οι επίδοξοι ζαχαροπλάστεs που δήλωσαν -έγκαιρα και… έγκυρα συμμετοxή μέχρι τnν 1n Ιουνίου, ημέρα λήξηs τηs προθεσμίας υποβολής, και οι 99 πλnρούσαν τιs προϋποθέσεις για να προκριθούν στην επόμενη φάση. Πράγματι, προκρίθnκαν όλοι,διότι η συντακτική ομάδα του περιοδικού, ο Στέλιοs Παρλιάροs και οι εκπρόσωποι του εκπαιδευτικού ομίλου Le Monde, του οποίου η αρωγή υπήρξε καθοριστική στην άρτια διεξαγωγή του διαγωνισμού, δεν θέλησαν να στερήσουν από κανέναν τn δυνατότητα να διεκδικήσει ένα μέλλον φτιαγμένο από τα χεράκια του και όσο γλυκό ορίζει η συνταγή τns επιτυχίαs.
Προσπεράστε τουs μελό ακροβατισμούs τns διατύπωσηs και μείνετε στο εξήs: Κάπου στο Σουφλί, στο Διδυμότειχο, στn Θεσσαλονίκη, στn Βέροια, στο Κιλκίs, στην Αριδαία, στα Γιαννιτσά, στην Πρέβεζα, στnν Καρδίτσα, στn Ναύπακτο, στον Βόλο, στnν Κόρινθο, στο Λουτράκι, στο Αίγιο, στnν Πάτρα, στην Καλαμάτα, στnν Πάρο, στη Ρόδο, στη Λέσβο, στο Ηράκλειο, στο Ρέθυμνο, στα Χανιά, στnν Πάφο, στο κέντρο ή στο απόκεντρο τns Αθήναs βρίσκονται παιδιά που επιδίδονται στnν παρασκευή γλυκών. Τα περισσότερα έχουν κάνει σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου,αρκετά έχουν υπολογίσιμn εμπειρία σε εργασίες ανάλογες ή υποδεέστερες των προσόντων τουs, αλλά όλα έχουν βρεί τον ίδιο τρόπο να νιώθουν χρήσιμα, δημιουργικά φτιάχνοντας γλυκά επιπέδου Ντίκενς – με μεγάλες προσδοκίες.
Η κουζίνα έγινε… κατασκήνωση
Γνωρίσαμε 82 από αυτά τα παιδιά κατά τιs τέσσεριs ημέρεs που διήρκεσε η ημιτελική και η τελική φάση του διαγωνισμού, από τιs 11 έωs και τιs 14 Σεπτεμβρίου, Την εβδομάδα που προηγήΘnκε τηs πανnγυρικήs απονομήs (και θεσμοθέτnσηs που λέγαμε…) των βραβεiων τηs περασμένns Δευτέραs. Τα παρακολουθήσαμε πώs αντέδρασαν υπό πίεση, με το χρονόμετρο να μετράει αντίστροφα και το φούρνο να φλέγεται- πώs συμπεριφέρθηκαν στουs καθnγητέs και τουs καταξιωμένουs επαγγελματίεs που βρέΘηκαν κοντά τουs για να τα καθοδηγήσουν και στn συνέχεια να τα κρίνουν πώs διαχειρίστπκαν τιs ατυχίεs και τιs αποτυχίεs τους πώs πανηγύρισαν τιs μικρότερεs και τιs μεγαλύτερεs νiκεs τουs. Πολλά επαινετικά επιρρήματα θα μπορούσαμε να παραχώσουμε στιs προπγούμενεs φράσειs, αλλά Θα αρκεστούμε μόνο σε ένα σχόλιο: αυτό το χιλιοειπωμένο, ότι οι νέεs γενιέs έχουν απολέσει την αθωότnτά τουs, δεν ισχύει.
Το πρώτο κλισέ όμωs που ανατράπnκε, ήδn από τnν Τρίτη 11/9, ημέρα των εγγραφών, ήταν εκείνο περi τηs ασυνέπειαs του «Ελληναρά». Δύο ώρεs περιθώριο είχαν αφήσει οι διοργανωτέs στου συμμετέχοντεs προκειμένου να προσέλθουν στιs εγκαταστάσειs τns σxολήs Le Monde. Μέχρι να βρουν το δρόμο για το Μοσχάτο, να μπερδευτούν αν πρέπει να πάνε δώθε ή κείθε των γραμμών του τρένου, να μιλήσουν στα κινητά, να καπνίσουν, να πιουν καφέ, να μαζευτούν στπ ρεσεψιόν, να συμπλnρώσουν τα στοιχεία τουs όπωs πρέπει, Κύριοs οίδε πόσοs χρόνοs Θα περνούσε. Λοιπόν, στιs παρά είκοσι, πριν ακόμη σnμάνει η προσημφωνnμένη ώρα, οι περισσότεροι είχαν δηλώσει το «παρών», εixαν ολοκληρώσει τnν εγγραφή τουs και υπομονετικά περίμεναν να ξεκινήσει το μίνι σεμινάριο με τον Στέλιο Παρλιάρο, κατά τn διάρκεια του οποίου
Θα τον παρακολουθούσαν να φτιάxνει μπροστά τουs το γλυκό στο οποίο οι μισοί θα διαγωνίζονταν την επόμενη και οι άλλοι μισοί τn μεθεπόμενη ημέρα. Τα 70 λεπτά που διήρκεσε η παρουσίαση, π αiθουσα είxε μετατραπεί σε εκκλησία. Παρότι είχαν το ελεύθερο από τον «δάσκαλο» να τον διακόπτουν ανά πάσα στιγμή για να του θέσουν τιs ερωτήσειs τουs, εκείνοι επέμεναν να σηκώνουν πρώτα το χέρι.
Με τπν ίδια φρονιμάδα και υποδειγματική μεθοδικότnτα έφτιαξε ο κάθε διαγωνιζόμενοs το δικό του γλυκό την Τετάρτn 12/9 την πέμπτn 13/9. Ισως να ευθύνονταν τα τεράστια-σε σχέση με τη μέση οικιακή κουζίνα- εργαστήρια μέσα στα οποiα κλήθπκαν τα παιδιά να δουλέψουν• ίσωs ο υπερσύγχρονοs εξοπλισμόs που εύλογα προκαλεί δέοs στον οποιονδήποτε ερασιτέχνη ζαχαροπλάστn• ίσωs n προσοχή που τόσοι άνθρωποι τουs έδειχναν, από τουs επόπτεs καθηγητέs και το διοικητικό προσωπικό τns Le Monde μέχρι τουs φωτογράφουs, τουs καμεραμέν και, βεβαίως όλn την ομάδα των «Γλυκών ιστοριών». Σίγουρα έπαιξε ρόλο και η τούρτα με τα τρία είδη σοκολάταs, την πραλίνα, το μαλακό μπισκότο, το γυαλιστερό γλάσο και τη διακόσμηση τηs αρεσκείαs τουs,τnν οποία έπρεπε να έχουν έτοιμη, σωστά παγωμένη και κατόπιν ξεπαγωμένη, εντόs τριώρου, ακολουθώνταs αυστnρέs οδηγίεs.
Πάντωs, ούτε έναs από τουs 82 επίδοξουs ζαχαροπλάστεs δεν προκάλεσε το παραμικρό «επεισόδιο». «Επειδή ασχολούνται με τn ζαχαροπλαστική, που θέλει προσήλωση και πειθαρχία. As ήταν στn θέση τουs μάγειροι και θα βλέπατε τι χαμό θα έκαναν σχολίαζε στα «παρασκήνια» ο Στέλιοs Παρλιάροs. «Επειδή είναι άνθρωποι νεαρήs ηλικίαs και το πάθοs τουs για τη ζαχαροπλαστική δεν έχει “επιβαρυνθεί” με τιs απογοnτεύσειs και τα απωθnμένα που αναπόφευκτα προστίθενται όσο περνούν τα xρόνια», συμπλήρωνε ο Νίκοs Βελισσαρόπουλοs, διευθυντήs διεθνών σxέσεων και οικονομικών του ομίλου Le Monde.
Και ταυτόχρονα, μέσα στnν τόση… νnφαλιότnτα, οι διαγωνιζόμενοι κατάφεραν να γνωριστούν να γίνουν παρέεs-παρέεs, να αποκτήσουν «ψυxολογία κατασκήνωσπs» και να κάνουν ο έναs στον άλλο add και like στο Facebook.Μόνο λίγο πριν από τnν ώρα τns κρίσηs, διαπιστώσαμε κάποια χέρια νατρέμουν και μερικούς λαιμούς να ξεροκαταπίνουν. Τρείς ζαχαροπλάστες και δύο μάγειροι κλήθπκαν να βγάλουν το πόρισμα ποιές οκτώ από τις πανομοιότυπες τούρτες που παρήλασαν μπροστά τους άξιζαν για να δώσουν στους παρασκευαστές τους το εισιτήριο για τον τελικό τnς Ι4nς Σεπτεμβρίου:
Στέλιος Παρλιάρος, Δημήτρης Χρονόπουλοs, Κωνσταντίνοs Χολέβαs, Νένα Ισμυρνόγλου και Χριστόφοροε Πέσκιαs. Το ότι ήταν η ιδανική πεντάδα για να βαθμολογήσει δίκαια τουs καλύτερουκ, χωρiς να αποκαρδιώσει τουs υπολοίπουs, το γvωpiζαμε εκ των προτέρων. Το ότι ήταν οι ιδανικοί και για να χωνέψουν 82 κουταλιέs τούρταs έκαστοs εντόs 48ώρου το μάθαμε και το θαυμάσαμε επιτόπου. Μετά από αυτήν τη δοκιμασία, οι οκτώ τούρτεs του τελικού -με πλούσια σοκολάτα, μiα γενναιόδωρπ στρώση ζελέ αχλαδιού και ποτό Ουίλιαμ (απόσταγμα αχλαδιού)- φαίνονταν να μη φτάνουν ούτε για ορεκτικό…
«Το γλυκό εiναι μέρος τnς εθνικής μας ταυτότητας»
Το απόγευμα της Παρασκευής 14/9, η xρυσή τριάδα που ξεxώρισε από όλn τη διαδικασία του διαγωνισμού όταν έτοιμn να εισπράξει τα συγχαρητήρια. Δύο κοπέλες, η Βασιλική Πηλιανίδου από τπν Πτολεμαϊδα και η Ελένη Χατζπττοφή από την Κύπρο, και ένας νεαρός, ο Αντώνπς Μαυρίδης- Μαντέρης από τnν Καβάλα, κέρδισαν τα μεγάλα εκπαιδευτικά δώρα που συνοδεύουν τα βραβεiα, όπως και τn διαβεβαίωσn ότι, αν το θέλουν και συνεχίσουν την προσπάθεια, στο άμεσο μέλλον θα «Γίνουν ζαχαροπλάστες». Στnν επίσnμη απονομή τns Δευτέρας άκουσαν τον Σωκράτη Τσιχλιά διευθυντή των περιοδικών εκδόσεων του ομίλου τηs «Καθημερινής», να αναφέρει μεταξύ άλλων: «Είμαστε μια xώρα τουριστική, το φαγητό, το κρασί και το γλυκό είναι μέρος της εθνικής μας ταυτότητας, του εθνικού μας προϊόντος.
Πιστεύουμε ότι ο χώρος της μαζικής εστίαση πρέπει να διαθέτει μορφωμένους επαγγελματίες υψηλής εξειδίκευσης, που θα γνωρίζουν άριστα τις πρώτες ύλες, επαγγελματίες οι οποίοι θα πατάνε στn γn, ώστε να μπορούν να πετάξουν και να δημιουργήσουν, πλην των άλλων, ένα στέρεο, σύγχρονο, εθνικό συνταγολόγιο κουζίνας, αλμυρής και γλυκιάς». Το περιοδικό «Γλυκές ιστορίες», με τον ακούραστο Στέλιο Παρλιάρο επικεφαλής, θα φροντίσει γι’ αυτό και του χρόνου, και του παραxρόνου, και όσο θα υπάρxουν ανάμεσά μας νέοι άνθρωποι με όρεξη να πετύχουν και να φτιάξουν την τέλεια τούρτα. Ελπίζουμε να συνεχίσουν να είναι πολλοί, διότι αυτοί που περιμένουμε να σερβιριστούμε είμαστε ήδη πάρα πολλοί• και απαιτητικοί.
1ο ΒΡΑΒΕΙΟ
ΒΛΕΙΛΙΚΗ ΠΗΛΙΑΝΙΔΟΥ
Το Πτυχίο στο… συρτάρι
Δεν έχει ακόμα ξεμπερδέψει με τα φοιτητικά έδρανα και ετοιμάζεται να καθίσει και πάλι στο θρανία. της Le Monde αυτή τη φορά, αφού, ως νικήτρια του διαγωνισμού, της παρέxεται πλήρης υποτροφία για το διετές πρόγραμμα ζαχαροπλαστικής του εκπαιδευτικού ομίλου. Η 25χρονη φοιτήτρια του τμήματος Ιστορίας κοι Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής μάς δήλωσε ευθαρσώς ότι ετοιμάζεται να βάλει το πτυχίο τας στο συρτάρι και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά οτη ζαχαροπλαστική.
2ο ΒΡΑΒΕΙΟ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ-ΜΑΔΕΡΗΣ
Μόνος απέναντι σε επτά γυναίκες
Καθόλου δεν την πτόησε το γεγονός ότι στον ημιτελικό διαγωνίστπκε μόνος του απέναντι σε επτά γυναίκες. Εκείνος είχε εστιάσει στο στόχο του, ο οποίος ήταν να μαθητεύσει γιο ένα χρόνο δίπλα στον Στέλιο Παρλιάρο, και τελικά τα κατάφερε. Ο συμπαθέστατος 23χρονος μάγειρας από την Καβάλα δεν σταμάτησε στιγμή να χαμογελάει και να εκφράζει τον ενθουσιασμό του γιο τη δεύτερα θέση που κατέκτησε.
3ο ΒΡΑΒΕΙΟ
ΕΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗΤΤΟΦΗ
Από τnν Αμμόχωστο στπ Valrhona
Τι κι αν δεν δοκίμασε ούτε μία μπουκιά από τις δύο σοκολατένιες τούρτες που έφτιαξε για το διαγωνισμό η μέλλουσα αρχιτέκτων Ελένη Χατζητοφή οπό την Κύπρο (από την Αμμόχωστο); Το αποτέλεσμα την δικαίωσε πανηγυρικά, χαρίζοντάς της την τρίτη θέση και ένα ταξίδι για να παρακολουθήσει σεμινάριο στη σοκολατοποιία της VaΙhrοnα. Η 21χρονη ονειρεύεται να συνδυάσει την αρχιτεκτονική με τη ζαχαροπλαστική, χτίζοντας ένα δικό της ζαχαροπλαστείο στπν Κύπρο.
